Słownik etymologiczny języka polskiego/rączka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
rączka miodu, obejmywała ‘piętnaście i ćwierć garnca’, była czwartą częścią t. zw. w średniowieczu ‘urna mellis’, »pokowu miodu«; była to należność od bartników, składana księciu czy właścicielowi boru. Nazwa od ręka tłumaczy się tem, że wyraz łokieć (na »łokcie« mierzono i daninę rybną: nie ryby »łokciowe«, lecz na pręt długości łokciowej nasadzano ryby) wywołał inne podobne miary od ramienia i ręki, u miodu kiść a wkońcu i rączkę.