Słownik etymologiczny języka polskiego/rekrut
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rekrut, z odmianami po narzeczach, nekrut(!) na Rusi i Litwie, z niem. Rekruten z franc. recrues (‘to, co się odradza’, od recroitre).