Słownik etymologiczny języka polskiego/rumel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
rumel, gra w karty, ‘pikieta’, z niem. Rummel; pospolite w przysłowiu: »trafić w rumel« (w ‘sedno’), »rumel w rumel« (‘kubek w kubek’).
