Słownik etymologiczny języka polskiego/rumianek

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

rumianek, roślina, pozornie od rumiany, ale istotnie ani z tem, ani z romanus, ‘rzymski’, nic nie ma spólnego; dawniej rumen lub rumien, rumnek, albo i z o: romien; r. 1500: »rumion albo rumionek«, r. 1532: rumien(ek). Z czes. rmen, obok herzman z niem. hermandel, hermelchen, z łac. camomella (skąd i niem. Kamille), z grec. chamaimēlon. Podobnie u Serbów: hrmen, hrman i rman, słowień. rman obok roman, i inne. Jak tyle innych nazw botanicznych, i tę przejęła od nas Ruś moskiewska: romien.