Słownik etymologiczny języka polskiego/ruszt
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
ruszt, r. 1500: »roszt albo siatka« (z stałą wymianą o na ó, u, w pożyczkach, głównie niemieckich); ‘kraty’, ‘stos’, ‘powała’; rosztek, roszcik; rusztowy; rusztować; rusztowanie, ‘wiązanie ciesielskie’, ‘szafot’, ale i ‘przepalanie rudy z drzewem’; »pieczenia z rosztu«, »na roście« (nieraz tak); por. rosztabiga.