Słownik etymologiczny języka polskiego/rygor

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

rygor, ‘przymus’ (prawny): »pod rygorem«; rygorysta, ‘skrupulat, ściśle liczący się z obowiązkiem czy służbą’; rygoroza, ‘egzamina ścisłe’; z łac. rigor, ‘karność’, od rigēre, ‘sztywnieć od zimna’. Z niem. rīge (Reihe) włos. riga, ‘rząd, linja, linjał’, a z tego nasze rygi: »pisać na rygach«, »rygować papier«, ‘linjować do pisania nut’. Ale ryga, reja, ‘suszarnia zboża’ (na Białej Rusi), słowo zupełnie odmienne, też obce.