Słownik etymologiczny języka polskiego/ryk

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

ryk, ryczeć, ryknąć, rykowisko (‘czas i miejsce rui jeleniej’), o głosie jeleni, wołów, lwów; urobione stałym w podobnych nazwach przyrostkiem -k (por. dźwięk i t. p.) od pnia ry-, lit. rūkti, ‘ryczeć’; prasłowiańskie rykati (to samo), niem. stare ruhen, ‘ryczeć’; ryk u wszystkich Słowian, u Serbów jest i ruk, ‘ryk’.