Słownik etymologiczny języka polskiego/sąg
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sąg drzewa; posąg, posążek, pierwotnie ‘słup drewniany’, ubóstwiany trybem słowiańskim; posągowy. Pień song- w rzeczowniku, sięg- w czasowniku (p. sięgać); sążeń, w dawnej odmianie drugi przyp. liczby pojed. sążenia, liczby mn. sążeni, sążań, sążeń, sążon (jak jelon, kmiot), sążoń (?) lub sążeniów; sążeń zamiast siążeń, jak rus. sażeń zamiast sjażeń; przymiotnik, jeszcze i w 18. wieku, sążenisty, dziś sążnisty (wedle sążnia).
