Słownik etymologiczny języka polskiego/skworzyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
skworzyć, o nici, ‘iść w węzeł’: »łyczko tak skworzy«, ‘tak skurczy’; obok niego skorzyć: »wszędzie mu się skorzy«, ‘plącze’; por. zaskorzyć komu (chociaż to raczej do przyskórki, przykorzyzny!).
