Słownik etymologiczny języka polskiego/speza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
speza, ‘wydatek’, przestarzałe; z włos. spesa z łacińskiego expensa, ex-pendere, od którego u nas i ekspensy, ekspensować, i spendować, zaszpendować(!), i dyspens(a), ‘zwolnienie od ślubów’; niem. Spende z łac. expendere, a Speise (dziś ‘potrawa’, właściwie ‘prowiant’; p. spiża) z łac. spēsa (od spendere).
