Słownik etymologiczny języka polskiego/spiknąć się
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
spiknąć się, spiknienie przeciw komu, ‘zmowa, sprzysiężenie’, p. piknąć; tak samo w czeskiem; tamże i bez s-: pikle, ‘kabały’, pikleník, ‘spiskowiec’.
