Słownik etymologiczny języka polskiego/spory
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
spory, sporo, sporzyć się, przysparzać; sporysz, nazwa wielu roślin, ‘polygonum’ i i., sporo (‘rychło’) rosnących; sporzyść, sporzyzna, ‘korzyść’. Prasłowo; u wszystkich Słowian, o ‘wydatnym’ (sporyni, ‘urodzaj’, cerk. i rus.), albo i o ‘oszczędnym’; urobione przyrostkiem -r od tego spo-, co i w spiech (p.), dospiały; ind. sphira-, ‘obfity’, niem. sparen, sparsam.