Słownik etymologiczny języka polskiego/stół
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
stół, stołek, stolec, stolcować; stołeczny; stolica; stolarz, stolarski (dosłowne tłumaczenie niem. Tischler, od Tisch, ‘stół’), stolarka; stolik; stołowy; stolnik, podstoli; zastole; stolnica; do stołować się: stołownik. Prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; znaczenie pierwotne: ‘stolica’, ‘tron’; gockie stōls, niem. Stuhl (lit. stałas, prus. stalis, ‘stół’, pożyczki od nas), co wkońcu wywodzą od sta-, p. stać. Inni wywodzili stół, Stuhl, od ścielenia, bo pierwotny stół, to deszczka na ziemi pościelona, a więc od pnia stel-.
