Słownik etymologiczny języka polskiego/stradać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

stradać, postradać, ‘stracić’; dawne stradza, ‘szkoda, strata’, stradny, ‘nędzny’, »stradniku nędzny«, w legendzie Błażejowej około r. 1400, »stradna jesień« (dalsze urobienie w rus. strast’, ‘męka’, np. Pańska); prasłowiańskie; por. strach, p. trata (?); cerk. stradati, strażdą, strast’, rus. strada, ‘praca we żniwa’, czes. postrádati, łuż. bez s-: tradać.