Słownik etymologiczny języka polskiego/strzała
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
strzała; strzelić i liczne złożenia; strzał, wystrzał, postrzał; strzelec, strzelecki, strzelczy; strzelanina; strzelba, pierwotnie tylko ‘palba’, dopiero od 18. wieku i ‘broń’ sama; strzelnica; samostrzał, od 14. wieku. Prasłowo; niema go w litew.; jest w niem. strāla, dziś Strahl (Blitzstrahl; zresztą o ‘promieniu’). Ze zmianą broni znaczenie się odmieniło zupełnie. Przymiotnik strzelisty, o »afektach«; ale strześlista wzdręka, o rybce, r. 1595?; może od skrzeli? U wszystkich Słowian tak samo.