Słownik etymologiczny języka polskiego/swak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
swak, obok swojak (to ‘ziomek’; tamto ‘szwagier’, w 16. i 17. wieku, ale i ‘rywal’, Ezop, r. 1500); swaczyna i swacina, ‘uczta wstępna w przyjmowaniu do cechu’, czes. swaczina, o ‘podwieczorku’ wogóle; p. swój, por. łac. suus.
