Słownik etymologiczny języka polskiego/sygnet
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
sygnet, ‘pierścionek - pieczątka’ (z herbem, na palcu; u Reja), por. włos. signatorio anello, franc. signet, z łac. signetum od signum, ‘znak’, od czego i sygnał i sygnatura, sygnarek, ‘dzwonek’, i sygnować, asygnacja, ale i żegnać (p.).
