Słownik etymologiczny języka polskiego/szędzioły
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
szędzioły, ‘gonty’, narzeczowe, od 15. wieku; p. szkudła. Nie z niem. Schindel (dawne scindala z łac. scandula, scindula), skąd czes. szindle, nasze narzeczowe szyndle.
