Słownik etymologiczny języka polskiego/szerszeń
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szerszeń, dawniej szyrszeń, ale i sirszeń (np. u Falimirza 1534 r.; i u innych Słowian s-, nie sz-), a są i odmienne postaci: sierszon, sierszula; cerk. srszeń, srsza, strszeń, strszeł, serb. s(t)rszlen; prasłowo; lit. szirszuo, szirszuonas, szirszlys, szirszalas, szirsa(s), prus. sirsilis (lit. sz = nasze s); łac. crabro, ‘sierszeń’; niem. Hornisse (dawne hornaz). P. i sierszeń.
