Słownik etymologiczny języka polskiego/sztachety
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sztachety, sztakiety, ‘kraty’, z niem. i holand. Staketen z włos. stacco, a to z niem. stecken, prasłowa, powtarzającego się i w stechen, ‘kłóć’, i Stich (p. sztych).
