Słownik etymologiczny języka polskiego/tandeta
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
tandeta, tandetny, tandeciarz; zajęła dziś miejsce dawnej wendety (p.); niem. Tandelmarkt, Tändler, czes. tandlmark, tandlerz, w tem samem znaczeniu; przybrało -eta od wendeta.