Słownik etymologiczny języka polskiego/ulica
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
ulica, p. ul; pierwotne znaczenie ‘wchodu, wąwozu’, jeszcze r. 1500: »uliczka, fórta«, i »uliczki, drzwi, ulicznik, odźwierny«. Dalej: uliczny, ulicznica. U Węgrów utcza, ‘ulica’, z mylnem t na piśmie, wymawia się uca, z ulca, z stałem ich skróceniem.