Słownik etymologiczny języka polskiego/urągać się
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
urągać się, urągacz, urągowisko, urągliwy: rąg-, rong-, reng- (rzężeć, p.); nie używamy samego *rągać, najczęstszego u Serbów, Rusi (rugat’ sia), Czechów.
