Słownik etymologiczny języka polskiego/wen!
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wen!, ‘fora!, precz!’, ruskie won; »gdy wen chcieli«, w Ezopie; czwarty przypadek nieużywanego rzeczownika, co oznaczał ‘wolny przestwór, powietrze’; prasłowo; inni Słowianie dochowali i siódmy przypadek, miejscowy, cerk. wŭn i wně, rus. czes. wnie, ‘zewnątrz’, wniejszi, ‘zewnętrzny’; prus. wins, ‘powietrze’, ale przysłówek wina, ‘won’.
