Słownik etymologiczny języka polskiego/wikary
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wikary, wikarjusz, dosłownie ‘namiestnik, zastępujący czyjeś miejsce’; dziś o księży wyłącznie; z łac. vicarius od vice-, vicem (p. pod weksel), vicerex itd.
