Słownik etymologiczny języka polskiego/wskopec
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wskopec, ‘pod trop’, wskopeczny, w 17. wieku, »pies co wspak szuka zająca... nie zawżdy wskopec chodzi, ale idzie czasem i dobrze«, »w którą stronę żeby wskopec ani szukał ani gonił«; por. cerk. zaskopije, ‘śledzenie’.
