Słownik etymologiczny języka polskiego/wskórać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wskórać, w 16. i 17. wieku pisane i wskurać, ‘zyskać, nabrać sił’: »miasto (kościół) do tego czasu wskórać nie może«; od kory-korzyści (p.); nieznane innym Słowianom.
