Słownik etymologiczny języka polskiego/wskurstać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wskurstać, ‘pobudzać’: »byłbym milczał, gdyby mnie twoje pisanie nie wskurstało«; narzeczowe kurstać, ‘popędzać’; jest i wskorsać, tegoż znaczenia; u nie pierwotne.
