Słownik etymologiczny języka polskiego/wykusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wykusz, w 15. i 16. wieku, ‘ganek, strażnica’, ‘przedsionek’, właściwie ‘strzelnica’; w biblji: »na strzesze (‘dachu’) wieżnej wykusze«; czes. wikusz (obok wikýrz), z niem. średniowiecznego wik-hus, ‘dom walki’; u nas wy- mylne, jak we zwyciężyć (p.); Czesi odmienili słowo i wedle alkierz: wikérz.
