Słownik etymologiczny języka polskiego/wyruwać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wyruwać, ‘wyrywać’; wyrwa, urwa, w 16. i 17. wieku, o ‘szydercy, francie’: »zły wyrwa«, »leda wyrwa, bean«. P. rwać.
