Słownik etymologiczny języka polskiego/wysprz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wysprz, ‘do góry’, tylko w 14. i 15. wieku znane: »wzniesi swoje oczy wysprz«, biblja; cerk. wyspr’, wtem samem znaczeniu; jeden z kilku śladów pierwotnego iz- (‘z-’) u nas, bo wyspr’ jest tyle co *wŭ iz-pĭr, gdzie *izpĭr, ‘wylot’, od per, ‘latać’; złożenie -ŭi- daje zawsze y (por. zysk).
