Słownik etymologiczny języka polskiego/wyzuć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[658] wyzuć, wyzuty, r. 1532 wyzuwadlnia i wyzuwalnia, zamiast zuwadlnia; p. uć, zuć; wyzunąć, 1595 r. (»aż się wyzunie z klatki«)?; »wyzuty ze czci i wiary«, przeniesione na znaczenie moralne; materjalnego już niemal nie używamy, mówimy raczej »zdiąć buty«, niż wyzuć, zuć się.