Słownik etymologiczny języka polskiego/wyżeł
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wyżeł, stąd i wyga (jak laga do laski; »poufałość« to językowa), u wszystkich Słowian tejże postaci i tegoż znaczenia (jest i pożyczka węg., vizsla); wyga o ‘psie starym’, już u Reja częste. Wyżeł pozornie od wyg- (jak kozieł, orzeł), od wy-ć (por. strug od stru-).
