Słownik etymologiczny języka polskiego/zekier
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
zekier, zekir; »zekier do łuku«, »zekiry, dardy i inne spiże« (‘zbroje’), »zekier czy pierścień?«, »(wezyr) swój zekir książęciu oddawa«; w 17. wieku częste; z tur. zejkir, zehkir, ‘pierścień’ (i u łuku); jest i u Serbów, zecir, ‘pierścień’.
