Słownik etymologiczny języka polskiego/znienacka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
znienacka, por. znieobaczka; w 15. wieku znaczy: ‘powoli, stopniowo’, dziś: ‘nagle, niespodziewanie’; należy do nadziei - nadźby, por. słowień. serb. iz nenade (do nada, ‘oczekiwanie, nadzieja’); małorus. i białorus. z polskiego; serb. iznenad, ‘traf’.