Słownik etymologiczny języka polskiego/zołza
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
zołza, złozy, ‘choroba końska’, złozować i złozić; ale złozeń i ‘człowiek zakatarzony’; prasłowo o nadzwyczaj zmiennej postaci: cerk. żlěza, serb. żlijezda, czes. żleza i żláza, rus. żeleza (a więc wszystko z *gelza), ale czes. hlíza i hláza z *glěza, a nasze, jak i małorus. zołza, z *zełza (por. zełwa, zołwa), a więc dwoista gardłowa, co nieraz bywa. Łączą to z lit. narzeczową nazwą ‘gruczołów’, geleżuones, geleżaunes, z dwoistą gardłową.