Słownik etymologiczny języka polskiego/zwon

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

zwon, zwonnik, zwonarz (1549 r.), zwonek, zwonica r. 1500; zwonowy; jeszcze w 16. i 17. wieku powszechne, zamiast dzisiejszego dzwon itd.; ptaszek zwoniec (dzwoniec już 1584 r.); częste w nazwach roślin, zwonki, r. 1500: »ervus, lebiodki, zwoniec«, »enula, zwonki«; ‘hypericum’ nazywa się w 15. i 16. wieku zwoniec, zwończek, zwońciec, zwonki, dzwonki, dzwoneczki (r. 1472 i suchywilk, co znane i jako przydomek osobowy); p. *zwnieć.