Słownik prawdy i zdrowego rozsądku/Konserwatysta

<<< Dane tekstu >>>
Autor Kazimierz Bartoszewicz
Tytuł Słownik prawdy i zdrowego rozsądku
Data wyd. 1905
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne K – wykaz haseł
K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Konserwatysta może być z przekonania lub z interesu. Konserwatyści z przekonania są to ludzie zamożni, mający stanowiska i tytuły, a mimo to godni najszczerszego współczucia; natura bowiem pozbawiła ich trzech zmysłów: wzroku, słuchu i węchu. Są ślepi, bo nie widzą, że się źle dzieje; są głusi, bo nie słyszą jęków ludzkich; nie mają węchu, bo nie czują smrodu i zgnilizny. Ponieważ im samym jest dobrze, ponieważ mogą zupełnie zadowolić dwa pozostałe zmysły, przeto są przekonani, że jest dobrze na świecie i że trzeba konserwować to wszystko, co istnieje. U konserwatystów umiarkowanych wzrok, słuch i węch działają prawidłowo, więc też pragną oni konserwować to tylko, co jest dobre, piękne i zdrowe, — są to jednak, z małym wyjątkiem, ludzie anemiczni, bez siły woli, dający się bez oporu prowadzić ślepym i głuchym. Konserwatyści z interesu mają natomiast nadzwyczaj rozwinięte zmysły węchu i słuchu; — bliższe szczegóły o nich znajdziesz pod wyrazami: lokaj, renegat, wyżeł, koryto, obrok, synekura, łapówka.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimierz Bartoszewicz.