SJP:ABECEDARYUSZ
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
*ABECEDARYUSZ, ABECADLARZ, ABIECADLARZ, a. m. Gall. abecedaire; Slovak. et Boh. abecedář; Carn. abecedikar; Sorab. sup. abeczedeynik, Croat. abeczedar; (Ross. азбучникъ, азбуковникъ, букваръ, Eccles. алфабитаръ) = Gregoryanek, uczący się dopiero abecadła, ein A B C - Schüler, A B C - Schütze. Abecedaryusz, a iuż uczony. Chmiel. 1. 57. ABECADLARKA, i. f. Ross. азбучница; die A B C - Schülerinn. ABECEDLARSKI, a, ie Boh. abecedárni; Carn. abecedikarjove; od abecedlarza, A B C - Schüler-.
