Setnik rymów duchownych/LXI
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Setnik rymów duchownych |
Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
Redaktor | Józef Korzeniowski |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
Indeks stron |
LXI.
Będąc w pośród wieku prawie,
Dusza moja do mnie rzekła:
Przyjdzie z żalów iść do piekła.
Nadzieja z serca uciekła,
5
Łaski Bóg zapomniał w sobie,A sna chce trapić i w grobie.
Przyjaciel otuchy tobie
Nie da, ani będzie taki
Skądby był ratunek jaki,
10
Wzgardził mnie pokój wszelaki;Bo Bóg, jak płóciennik wątek,
Odciął pociech moich szczątek.
W skazie mej światła początek
Niszczy z rana do wieczora
15
Ręka, na pomstę nie skora.
Wzgardzona z prośbą pokora.
Jak lew, kości me pokruszył.
Co mam rzec? Pan się obruszył.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.