Wikiźródła

Sny i prawdy (Mieczysław Romanowski, 1904)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Mieczysław Romanowski
Tytuł Sny i prawdy
Pochodzenie Wybór pism Mieczysława Romanowskiego
Redaktor Tadeusz Pini
Wydawca Towarzystwo nauczycieli szkół wyższych
Data wyd. 1904
Druk Drukarnia „Polonia“ we Lwowie
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tom I
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały wybór pism
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››

SNY I PRAWDY.
(W IMIONNIKU).

Jeżeli marzysz, że świat cię obsypie kwiatami,
 Snem to będzie;
Kwiaty, kolce, łzy, radość — roznosimy sami
 Z sobą wszędzie.

Snem będzie, jeśli nigdy nie doznać zawodu
 Masz nadzieję,
Lecz biada, jeźlić z serca ufność już za młodu
 Wiatr rozwieje.

Snem poklask i błyskotki, któremi tłum wita,
 Snem szał ludzi,
Ale gdy serca dobroć czynami rozkwita,
 Raje budzi.

Snem duma, która w piersi ponad wszystko stawa,
 Snem zachcenie;
Cicha, lecz najpiękniejsza młodej duszy sława:
 Poświęcenie.

Bóg i światy — bez granic, człowiek — muszką drobną
 W grób się zsuwa...
Ale nad źdźbłem, nad kwiatkiem i duszą osobno
 Anioł czuwa.

2. marca 1859.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Mieczysław Romanowski, Tadeusz Pini.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Sny_i_prawdy_(Mieczysław_Romanowski,_1904)&oldid=3287284”