>>> Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Ignacy Witkiewicz
Tytuł Sonata Belzebuba
Podtytuł Czyli prawdziwe zdarzenie w Mordowarze
Wydawca Biblioteka „ATENEUM“ nr 2
Data wyd. 1925
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron

STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ



SONATA

BELZEBUBA

CZYLI

PRAWDZIWE ZDARZENIE
W MORDOWARZE



SZTUKA W 3-ch AKTACH






WARSZAWA
BIBLIOTEKA „ATENEUM“ NR 2
SKŁAD GŁÓWNY: „NASZA KSIĘGARNIA”, UL. ŚWIĘTO-KRZYSKA 18





Druk B-ci Drapczyńskich, W-wa, Piusa XI Nr 15


SONATA BELZEBUBA

czyli

PRAWDZIWE ZDARZENIE W MORDOWARZE



Motto: „Musik ist höhere Offenbarung als
jede Religion und Philosophie”[1] (?)
Beethoven



Poświęcone
MARCELEMU STARONIEWICZOWI



OSOBY:[2]

BABCIA JULIA — Lat 67. W brunatnej sukni i okularach.

KRYSTYNA CERES (Czeresz) — Jej wnuczka. Lat 18. Ciemna brunetka, bardzo ładna.

ISTVAN SZENTMICHALYI (Sentmichalyi) — Kompozytor. Lat 21. Jasny szatyn.

HIERONIM BARON SAKALYI (Szakalyi) — Bubek elegancki. Lat 22. Brunet bardzo ognisty.

BARONOWA SAKALYI — Jego matka. Mała chuda matrona. Lat 58.

TEOBALD RIO BAMBA — Brodaty człowiek, czarny. Lat 57.

JOACHIM BALTAZAR DE CAMPOS DE BALEASTADAR — Lat około 50. Ogromny, barczysty. Brunet. Długa broda czarna. Trochę siwiejących włosów na skroniach. Łysy. Plantator.

HILDA FAJTCACY (Fajtczaczy) — Lat 29 i ½. Ruda. Demoniczna. Śpiewaczka opery w Budapeszcie.

CIOTKA ISTVANA — Mała staruszka, dość pospolitawa.

DON JOSÉ INTRIGUEZ DE ESTRADA — Lat 45. Bródka w szpic. Brunet. Ambasador hiszpański w Brazylii.

6 LOKAI — Draby z bródkami w szpic, w czerwonej liberii. Czarne pończochy i czarne szamerowanie.

1 LOKAJ BARONOWEJ SAKALYI — Granatowa liberia z czerwonymi wyłogami. Srebrne guziki.



Rzecz dzieje się w wieku XX-ym w Mordowarze, na Węgrzech.






Akt I  •  Akt II  •  Akt III







  1. Przypis własny Wikiźródeł Musik ist... (niem.) — Muzyka jest większym objawieniem niż jakakolwiek religia czy filozofia.
  2. Wymowa węgierska nazwisk podana w nawiasie.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Ignacy Witkiewicz.