Sonet (Dóczy, 1896)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Lajos Dóczy
Tytuł	Sonet
Pochodzenie	Obraz literatury powszechnej
Wydawca	Teodor Paprocki i S-ka
Data wyd.	1896
Druk	Drukarnia Związkowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Franciszek Konarski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[624]

Sonet.

Biada tej, która sercem nikogo nie darzy,
Lecz, jak bóstwo blask siejąc, za hołdami goni,
Nigdy hymnów nie syta, ni kadzideł woni,
Które miłość rozsiewa u stóp jej ołtarzy.
Biada tej, której serce w milczeniu się skarży,
Której oko tajemnie łzę rozpaczy roni,
Tak jak gołąb zraniony, siedząc na ustroni,
Ginie niepostrzeżony wśród leśnych cmentarzy.
Lecz stokroć biada owej, którą dola zmusza
Tam o miłości mówić, gdzie milczy jej dusza,
A milczeć, gdzie przysięga słowa z ust jej płoszy:
Tak miłość jej z przysięgą w wiecznej jest rozterce,
Serce łamie przysięgę, a przysięga serce —
Ona grzeszy w czystości, a cierpi w rozkoszy...
(Franciszek Konarski).

---

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Lajos Dóczy i tłumacza: Franciszek Konarski.