Sonety (Jan Nepomucen Kamiński)/39

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Nepomucen Kamiński
Tytuł	Sonety
Data wyd.	1827
Druk	Piotr Piller
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

39.

Jak w zachód słońca wiią róy komary,
Tak modlitw roie wiły się w niebiosa:
Choć brudne skrzydła płókała im rosa,
Wzbić się nie mogły bez ducha i wiary!
Brzydzi się niebo nieczystemi dary —
Tak się na paśmie paięczego włosa,
Chwieie w powietrzu zadławiona osa;
Jak się tam chwiały z cudzych krzywd ofiary!
Szczéry żal, skrucha, serdeczne westchnienie,
Ta duchem wiary wraz spoiona troyca,
Naysłodszym głosem śpiéwaiąc zbawienie;
Płynęła prosto w łono Boga oyca!
W piekła miótł anioł nieczyste sumienie,
Głosem lwa ryczał, tyran i zaboyca.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Nepomucen Kamiński.