Sonety (Jan Nepomucen Kamiński)/42

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Nepomucen Kamiński
Tytuł	Sonety
Data wyd.	1827
Druk	Piotr Piller
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

SONETY

ROZMAITÉY TREŚCI

42.

Piękną iest prawda, co dotyka oka,
Piękną iest druga, któréy tykasz dłonią;
Ale gdy serca do czucia nie skłonią,
Gdy ich myśl zgłębi nie wiedzie głęboka;
Próźno się wieńcem ozdabiasz proroka.
Spłoń myśli przedmiot żywych uczuć tonią,
Skaliste bryły, żywe łzy uronia,
Leciuchną stopą poskoczy opoka. —
Z iednego pasma wszystkie nitki w sieci:
Prawda i piękność, czucie i poznanie
Są iednorodne, iednéy wiedzy dzieci;
Skoro z nich które u drzwi zmysłów stanie,
Matka, iak paiąk po swych nitkach zleci,
Ułatwi dziatek rozumem żądanie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Nepomucen Kamiński.