Sonety (Jan Nepomucen Kamiński)/60

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Nepomucen Kamiński
Tytuł	Sonety
Data wyd.	1827
Druk	Piotr Piller
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[75]

60.

Słyszę, iuż słyszę, iak nie ieden sarka,
A do sarkania ma powód, niestety!
»Jako? ón śpiéwa podźwięczne sonety,
Chrapliwy gawron udaie kanarka?
Nié ma co mówić, śliczny mi Petrarka! —
Wielkich szał zdobi, na to są poety,
Oni gdzie stąpią, uszczkną laur zalety;
Karzeł z olbrzymem, to nierówna parka!«
Stóycie, nie krzyczcie, cóż pomogą wrzaski?
Opowiém prawdę, nie spłonię się kłamem:
Sonety składać przypadek mi kazał.
Ni z wieszczém Laury, ni z naszym Adamem,^[1]
Chciałbym o wieniec wychodzić w zapaski;
Jam spiéwał chwilkę, abym dług móy zmazał.

---

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Nepomucen Kamiński.

1. Mickiewiczem.