Sonety (Shakespeare, 1850)/VIII

<<< Dane tekstu >>>
Autor	William Shakespeare
Tytuł	Sonety
Pochodzenie	Wybór sonetów Szekspira, Miltona i lorda Bajrona
Data wyd.	1850
Druk	T. Glücksberg
Miejsce wyd.	Wilno
Tłumacz	Konstanty Piotrowski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[25]8)^[1]

I.

Zabrzmiały lubym dźwiękiem harmonijne lutnie,
W tonach ich czucia nasze i słuch zda się gubić.
Słodka! czemuż tę słodycz tak przyjmujesz smutnie?
Słodyczom nie wojować, lecz wzajem się lubić.

Te dźwięki melodyjne płynące z roskoszą,
Nie miękcząc twego serca, obraziły uszy,
One ciebie nie łają, lecz uprzejmie proszą,
Abyś zlała z mojemi, uczucia twéj duszy.

Słuchaj pilnie, jak zgodnie i przyjemnie spiéwa,
I dotknięta i drżąca wspólném brzmieniem stróna,
Słuchaj, oto w tym głosie najczulsza jest żona,
W tym jest mąż kochający, w tym jest córka tkliwa,
A strón wszystkich melodja urocznie złączona,
Powtarza tobie „sama nie będziesz szczęśliwa.“

1. Porządek Sonet Szekspirowskich.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Konstanty Piotrowski.