Sonety (Shakespeare, 1913)/LXII

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	William Shakespeare
Tytuł	Sonety Shakespeare’a
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1913
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Maria Sułkowska
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

LXII.

Grzech samolubstwa oczu moich panem,
I duszy całej i całej istności.
Na grzech ten żadne lekarstwo nie znanem,
Do serca przyrósł mojego i kości.
»Jak moja«, myślę, »Niema gładkiej twarzy;
Postać szlachetnej duszy jest obrazem«,
A samolubstwo tak cenę mą waży,
Iż cnotą zwyższam wszystkie cnoty razem!
Lecz gdy zwierciadło wskaże mi prawdziwie
Starości zwiędłej bruzdy i roztoki,
Nie mogę siebie kochać sprawiedliwie,
Miłości własnej odwracam potoki.
Tyś jest ja moim, co miast siebie cenię,
Starość mą zdobiąc w Twojej wiosny mienie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.