Sonety (Shakespeare, 1913)/LXXII

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	William Shakespeare
Tytuł	Sonety Shakespeare’a
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1913
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Maria Sułkowska
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

LXXII.

Zapomnij o mnie, bo świat Cię zapyta,
Jakaż to cnota była we mnie skryta,
Iż płaczesz po mnie, gdym już nie jest w świecie?
A wieńca zasług prawda mi nie splecie.
Chyba wymyślisz kłamstwo jakieś zbożne
I w zbyt dostojne odziejesz mnie szaty,
W blask mnie spowije serce Twoje możne,
Gdy prawda takiej skąpi mnie zapłaty.
Lepiej niż gdyby miłość Twoja prawa,
Nieprawym kłamstwem musiała mnie bronić,
Niech z ciałem zginie nędzna moja sława!
Bobyśmy hańbą musieli się płonić:
Ja, iżbyś świadczył z winy mojej zwodnie,
Ty, iż Twe serce kochało niegodnie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.