Sonety (Shakespeare, 1913)/XXI

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	William Shakespeare
Tytuł	Sonety Shakespeare’a
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1913
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Maria Sułkowska
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Czyta Małgorzata Wojciechowska

XXI.

Muzy nie myślę za wzór wybrać sobie,
Co malowaną pięknością natchniona,
Niebios używa ku rymów ozdobie,
Iż pięknem wszelkim zdobna piękność płona.
I parzy piękność w porównaniu gładkim
Z księżycem, słońcem, z mórz i ziem skarbami;
I z wiosny kwieciem, z wszelkim cudem rzadkim,
Które pod niebios chroni się stropami.
Zwólcie mnie pisać; jak kocham: z prostotą;
A potym wierzcie, iż gładszym mój miły
Niż kto bądź w świecie, choć nie lśni jak złoto,
Jak nocnych niebios pochodnie świeciły,
Niech mówią, którzy słowa puste lubią,
Zmilknę, bo słowa prawdę szczerą gubią.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.